بسیاری از مردم حیله و نیرنگ و دروغگوئی و دوروئی و انواع رذائل اخلاقی را، سیاست و سیاستمداری می‌پندارند،
در حالی که یک سیاستمدار مسلمان نباید آلوده به انحرافات اخلاقی باشد.
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در خطبه 41 از مسخ ارزشها، و انحراف دیدگاه‌های روزگار خود می‌نالد که:
اَصْبَحْنا فی زَمانٍ قَدِ اتَّخَذَ اَکْثَرُ اَهْلِهِ الْغَدرَ کَیساً
(در روزگاری قرار گرفته‌ایم که بیشتر مردم نیرنگبازی را سیاست می‌دانند.)
و در خطبه 200 می‌فرماید:
وَ لَوْلا کَراهِیةُ الْغَدْرِ لَکُنْتُ مِنْ أدْهَی النَّاس
(اگر زشتی نیرنگبازی نبود من از تمام انسانها سیاستمدارتر بودم.) [1] .