محمد بن ابی‌بکر (فرماندار مصر) گروهی از اهالی مصر از جمله عبدالرحمن بن ملجم را به عنوان میهمانان مصر نزد حضرت علی علیه‌السّلام فرستاد، ابن‌ملجم که نوشته‌ای شامل اسامی میهمانان در دست داشت به خدمت حضرت آمد و آن نامه را به حضرت داد، وقتی حضرت نام عبدالرحمن بن ملجم را دید فرمود: عبدالرحمن توئی؟ خدا لعنت کند عبدالرحمن را! ابن‌ملجم گفت: بله یا امیرالمؤمنین، به خدا سوگند که شما را دوست دارم! حضرت فرمود:
به خدا قسم مرا دوست نمی‌داری- و سه بار تکرار نمود- ابن‌ملجم گفت: یا امیرالمؤمنین من سه بار سوگند یاد می‌کنم که تو را دوست دارم و شما سه بار سوگند یاد می‌کنی که من شما را دوست ندارم؟ حضرت فرمود: وای بر تو، خداوند ارواح را دو هزار سال قبل از بدنها خلقت نمود و در فضا ساکن نمود، هر کدام آنجا یکدیگر را شناختند در دنیا مأیوس شدند و هر کدام نشناختند در دنیا متفاوت شدند، همانا روح من روح تو را نمی‌شناسد.
وقتی ابن‌ملجم پشت کرد و رفت، حضرت فرمود: هر که می‌خواهد قاتل مرا ببیند به این مرد نگاه کند! یکی گفت: چرا او را نمی‌کشید؟ (آیا اجازه می‌دهی او را بکشیم؟) حضرت فرمود: چه سخن حیرت‌انگیزی، مرا امر می‌کنید که قاتل خود را بکشم، خدا او را لعنت کند. [1] .