آبِ سَرد و درمان تَب
گُلِ بنفشه و درمان تَب
1- امام صادق علیه السلام از پدرانش از امیرالؤمنین علیه السلام نقل کرد که فرمود:
لَیْسَ مِنْ دَاءٍ إلاَّ وَ هُوَ مِنْ داخِلِ الْجَوْفِ إلاَّ الْجَراحَةُ وَ الْحُمَّی. فَإنَّهُمَا یَرِدانِ وُرُودَاً.
«بیماری یافت نمی‌شود، جز آنکه از درونِ بدن پدید می‌آید، جز زخم و تَب که این دو از راه‌های مختلف دامنگیر انسان می‌شود.»
2- و نیز فرمود:
أکْسِرُوا حَرَّ الْحُمَّی بِالْبَنَفْسَجِ وَ الْمَاءِ الْبارِدِ فَإنَّ حَرَّهَا مِنْ فَیْحِ جَهَنَّمَ. [1] .
«حرارت تَب را با گُل بنفشه و آبِ سَرد فرو نشانید.»
3- و نیز فرمود:
صُبُّوا عَلَی الَْمحْمُومِ الْمَاءَ الْبَارِدِ فَی الصَّیْفِ، فَإنَّهُ یُسْکِنُ حَرَّهَا. [2] .
«در تابستان بر انسان تَب‌دار آبِ سَرد بپاشید که حرارت بدن را تسکین می‌دهد.»