اصبغ بن نباته از یاران باوفای حضرت علی علیه‌السّلام است او گوید:
نماز صبح را با علی علیه‌السّلام به جا آوردیم، ناگاه مردی با لباس سفر پیدا شد، خدمت حضرت رسید، حضرت فرمود: از کجا می‌آئی؟ از شام، فرمود: برای چه؟ گفت: کاری دارم، حضرت فرمود: تو به من خبر می‌دهی یا من جریان تو را بگویم؟!عرض کرد شما بگوئید، حضرت فرمود:
در فلان روز از فلان ماه و سال، معاویه اعلان کرد هر که علی را بکشد ده هزار دینار به او (جایزه) می‌دهم، فلان مرد برخاست و قبول کرد، اما وقتی به خانه رفت و آماده حرکت شد با خود گفت: پسر عموی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و پدر دو فرزند او را بکشم؟ پشیمان شد و منصرف گردید.
روز دوم دوبار منادی ندا کرد هر که علی را بکشد بیست هزار دینار برای او خواهد بود این بار نیز شخصی برخاست و گفت: من می‌روم، لیکن پس از آنکه فکر کرد پشیمان شد و استعفا داد.
روز سوم منادی از طرف معاویه اعلان کرد هر که علی را بکشد سی هزار دینار به او داده می‌شود! و تو قبول کردی و برای کشتن من آمدی و تو مردی از (طایفه) حمیر هستی، آن مرد گفت: راست گفتی، حضرت فرمود: اکنون نظرت چیست؟ آیا به مأموریت خود عمل می‌کنی یا نه؟ عرضکرد: نه من منصرف شده‌ام و برمی‌گردم. حضرت به قنبر فرمود: توشه راه و آذوقه سفر را برای او فراهم کن. [1] .