امیرالمؤمنین علیه‌السلام در خطبه‌ای که به فتنه‌های بنی امیه اشاره نمود، بعد از آنکه به ظلم و ستم آنها و مذلت مردم اشاره نمود در اواخر خطبه فرمود: در آن زمان قریش آرزو می‌کند ای کاش مرا دوباره ببیند (هر چند) در مقابل دنیا و هر چه در آن است، هر چند به مقدار (ی اندک همچون) دوشیدن چند شتر باشد می‌خواهد تا قبول کنم از ایشان چیزی را که امروز قسمتی از آن مطالعه می‌کنم اما آن را به من نمی‌دهید (یعنی می‌خواهند فرمانده آنها باشم) ابن ابی‌الحدید گوید: کلام حضرت به حقیقت پیوست: اهل تاریخ نقل کنند که مروان بن محمد در یوم الزاب وقتی عبدالله بن علی (سفاح) را در لشکر خراسان در مقابل خود دید گفت: دوست می‌داشتم علی بن‌ابی‌طالب پرچمدار این لشکر در مقابل این جوان می‌بود. [1] .