در رحبه کوفه مردی نزد حضرت امیر علیه‌السّلام آمد و خود را از اهل شهر و بلاد حضرت معرفی کرد، حضرت فرمود: تو نه از بلاد من هستی و نه از رعیت من، ولی ابن‌اصفر مسائلی را از معاویه پرسیده و او از جواب عاجز مانده و تو را فرستاده تا آن را از من بپرسی! آن مرد کلام حضرت را تصدیق کرد و گفت: راست می‌گوئی یا امیرالمؤمنین، معاویه مرا در پنهانی فرستاده و شما بر آن آگاه شدید با آنکه جز خداوند کسی از آن آگاه نبود. [1] .