انسان باید در جائی نماز بخواند که حال و هوای معنوی داشته و از زَرق و بَرق دنیائی به دور باشد.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
در خانه خود اطاقی را برای نماز خواندن اختصاص دهید.
و حضرت در اطاقی که در آن جز فرشی و قرآن و شمشیری وجود نداشت، نماز می‌خواند.
و به یکی از دوستان خود به نام «مَسْمَع» فرمود:
«دوست دارم در خانه خود اطاقی را نمازخانه قرار دهی و با لباس مخصوص در آن مکان که اختصاص به نماز دارد، نماز بخوانی، و از خدا بخواهی که تو را از آتش جهنّم نجات دهد و وارد بهشت فرماید.
از خدا بترس و دعای نامشروع نداشته باش، و کسی را نفرین نکن.» [1] .