سوید بن غفلة گوید: خدمت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بودم که مردی نزد حضرت آمد و گفت: یا امیرالمؤمنین از وادی القری می‌آیم و خبر موت خالد بن عرفطه را آورده‌ام. حضرت فرمود: البته که او نمرده است! آن مرد کلام خود را تکرار کرد، حضرت فرمود: سوگند به آنکه جانم در دست قدرت اوست، خالد نمرده و نمی‌میرد!! آن مرد برای بار سوم سخن خود را تکرار کرد! و اضافه نمود که: «سبحان الله» من به شما از موت او خبر می‌دهم ولی شما می‌گوئید نمرده است!
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: قسم به آنکه جانم در دست قدرت اوست، خالد نمرده و نمی‌میرد تا فرمانده سپاه ضلالت شود و پرچمدار او شخصی باشد بنام حبیب بن جماز!! راوی گوید: حبیب بن جماز وقتی این سخن حضرت به گوشش رسید به نزد حضرت آمد و گفت: به خدا قسم که من شیعه شما هستم، ولی شما درباره من سخنی فرمودید که آن را در خود نمی‌یابم! حضرت فرمود: اگر حبیب بن جماز توئی، حتما و قطعا آن پرچم را به دوش خواهی گرفت! حبیب با شنیدن این پاسخ پشت کرد و رفت و حضرت ادامه داد: اگر حبیب بن جماز توئی، البته البته آن پرچم را به دوش خواهی گرفت!
ابوحمزه گوید: به خدا سوگند حبیب بن جماز زنده ماند تا اینکه (در زمان سیدالشهداء علیه‌السلام) وقتی عمر بن سعد به جنگ با امام حسین علیه‌السلام فرستاده شد، خالد بن عرفطه از فرماندهان سپاه او بود و حبیب نیز پرچم او را بر دوش داشت!! [1] .