حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نسبت به مسکن که یکی از نیازهای طبیعی و ضروری انسان است، فکر وسیع و واقع‌بینی داشت.
روزی به منزل یکی از دوستان خود رفت، دید که منزل او بسیار کوچک و تنگ است،
امام علی علیه السلام به او فرمود:
خانه تو خیلی کوچک است.
سپس پولی در اختیارش گذاشت که منزلِ مناسبِ شأنش خریداری کند و به آنجا أثاث کشی نماید.
دوست حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام گفت:
یا امیرالمؤمنین علیه السلام این خانه پدری من است که آن را برای من ساخته و نمی‌توانم آن را بفروشم، یا از آن خارج گردم.
حضرت پاسخ داد:
اِنْ کانَ أبوکَ أحْمَقٌ یَنْبَغی أنْ تَکُونَ مِثْلُهُ؟
(اگر پدرت نادان بود، تو هم باید نادان باشی؟.) [1] .