شیخ ابوتراب نهاوندی نقل کرده: خدمت شیخ طه عرب که مرجع تقلید بود آمدند و گفتند: یک جوانی از دنیا رفته، بیائید به جنازه‌اش نماز بخوانید، آقا به راه افتاد که برجنازه او نماز بخواند، بعضی‌ها گفتند: این جوان گنهکار است و همه از معصیتهای او خبر دارند، آنقدر سعایت کردند که آقا از خواندن نماز بر جنازه جوان معصیت پیشه پشیمان شد و شخص دیگری نماز خواند و دفنش کردند.
صبح فردا که شاگردان برای درس آمدند، فرمود: جوان را کجا دفن کردند، گفتند در فلان قبرستان، فرمود: برویم من می‌خواهم به قبرش نماز بخوانم، گفتند شما به خودش نماز نخواندید حالا به قبرش می‌خواهید بخوانید، گفت دیشب خوابش را دیدم چه جائی و چه مقامی داشت گفتم به من گفته بودند که تو آدم بدی هستی چطور اینجا را به تو داده‌اند؟
گفت: وقت مرگ رختخوابم یک پارچه آتش شد، آب غسلم آتش بود، عذابم می‌کردند. دو ملک مرا می‌کشاندند و می‌بردند به جائی که عذاب کنند، در راه که می‌بردند سه نفر سوار می‌رفتند یکی گفت: اینها را می‌شناسی؟ گفتم: نه، گفت آنکه پیشاپیش همه می‌رود آقا امیرالمؤمنین (ع) است آن دو نفر یکی آقا امام حسین (ع) و یکی حضرت ابوالفضل (ع) است من فریاد زدم یا علی(ع) یا امیرالمؤمنین جواب نداد، گفتم آقا نمی‌گویم از من شفاعت کن ولی یک سؤال از شما دارم، حضرت ایستاد عرض کردم آقا اینجا که مرا می‌برند عذاب کنند، همه ناصبی و از دشمنان شما هستند، اگر یک ناصبی به من بگوید تو اینهمه یا علی(ع) یا علی(ع) گفتی از علی(ع) چه استفاده دیدی من چه بگویم شما یک جواب به ما بدهید من به دشمنان شما بگویم.
حضرت علی(ع) امیرالمؤمنین (ع) فرمود: راست می‌گوید او را برگردانید، برگرداندند و این مقام را به من دادند و از گناهم گذشتند.
نه مراست قدرت آنکه دم زنم از جلال تو یا علی(ع)
نه مرا زبان که بیان کنم صفت کمال تو یا علی(ع)
شده مات عقل موحدین همه در جمال تو یا علی(ع)
چو نیافت غیر تو آگهی ز بیان حال تو یا علی(ع)
نبرد بوصف تو ره کسی مگر از مقال تو یا علی(ع)
توئی آنکه غیر وجود خود بشهود و غیب ندیده
همه دیده نه چنین بود شه من تو دیده دیده
فقرات نفس شکسته سُبحات وهم دریده
ز حدود فصل گذشته بصعود وصل رسیده
بکدام کَس مثلت زنم که بود مثال تو یا علی(ع)
منبع : کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده، نشر مهدی یار