عمر بن عبدالعزیز (هشتمین خلیفه) بنی امیه، در میان امویان، آدم نیک سیرت و پاک روش بود، هنگامیکه بر مسند خلافت نشست (میمون بن مهران) را فرماندار جزیره کرد و همین میمون بن مهران شخصی بنام علاثه را بخشدار (قرقیسار) نمود.
علاثه برای میمون بن مهران نوشت که در اینجا دو مرد هستند با هم نزاع و کشمکش دارند. یکی می‌گوید علی(ع)بهتر از معاویه است و دیگری می‌گوید: معاویه بهتر از علی(ع)است.
میمون بن مهران جریان را برای عمر بن عبدالعزیز نوشت و از او تقاضای داوری کرد، وقتی که نامه بدست عمر بن عبدالعزیز رسید، در پاسخ نوشت:
از قول من برای علاثه (بخشدار قرقیسار) بنویس: آن مردی را که می‌گوید معاویه از علی(ع)بهتر است. به درگاه مسجد جامع ببرند و صد تازیانه به او بزنند و سپس او را از آنجا تبعید کنند.
این فرمان اجرا شد، به آن شخص احمق صد تازیانه زدند و سپس گریبانش را گرفتند و کشان کشان او را از دروازه‌ای که (باب الدین) نام داشت از آن محل بیرون کردند.
من بنده توام به خدای تو یا علی(ع)
دل بسته‌ام به مهر و وفای تو یا علی(ع)
جان می‌دهم به شوق لقای تو یا علی(ع)
امروز زنده‌ام به ولای تو یا علی(ع)
منبع : کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده، نشر مهدی یار