هر عملی به شهامت نیاز دارد، هر آنکه از شهامت بی‌بهره باشد در هر کاری ناکام و ناموفق است.
امام علی (ع) می‌فرماید:
«البخل عار، و الجبن منقصه، و العجز آفه، و الصبر شجاعه.
«بخل مایه‌ی ننگ است و بزدلی نشانه‌ی کمبود... درماندگی آفت است و پایداری شهامت.» [1] .
کسانی که از پیکار در کنار اهل حق خودداری می‌ورزند، در واقع شخصیت خود را نفی می‌کنند.
امام علی (ع) درباره‌ی کسانی که از همرزمی با او خودداری کردند چنین می‌فرماید:
خذلوا الحق و لم ینصروا الباطل.
«حق را خوار نمودند و به باطل هم یاری نرساندند.» [2] .