در زمان حکومت خلیفه دوّم روزی عهدنامه‌ای نوشتند و تاریخ آن را با ماه شعبان ثبت کردند.
خلیفه دوّم گفت:
«کدام ماه شعبان؟ شعبان امسال یا سال آینده؟»
اصحاب و یاران و صاحبنظران اجتماع کردند تا مشکل تاریخ را حلّ کنند.
یکی گفت: برأساس تاریخ پارسی ها
دیگری گفت: همانند تاریخ روم و رومیان
و بعضی گفتند: تاریخ اسکندر
جمعی دیگر گفتند: میلاد حضرت مسیح7
و خلیفه دوّم، هرمزان ایرانی را آورد تا تاریخی همانند تاریخ پارسیان مشخّص کند. [1] .
امّا اکثر مسلمانان نظریات یادشده را نپذیرفتند.
تا آنکه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
مبدأ تاریخ امّت اسلامی باید هجرت رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم باشد، زیرا هجرت، آغاز پیروزی و ظهور اسلام بود،
از ولادت و بعثت هم مهمتر است.
همه پذیرفتند و صدای «اَحْسَنْت اَحْسَنْت» مردم بالا گرفت. [2] .
و این حقیقت در سال 16 هجری تحقّق یافت.
نظرِ بر حقِّ امام علی علیه السلام بیانگر ارزش‌گرائی و مکتبی بودن امام در همه مسائل حتّی تاریخ است، که همه‌جا باید با اهداف بلند اسلامی حرکت کرد و نظر داد.