شخصی به نام اسماعیل بن رجا گوید: امیرالمؤمنین علیه‌السلام مشغول سخنرانی بود و از حوادث آینده سخن می‌گفت و پیشگوئی می‌کرد که ناگاه جوانی به نام اعشی برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین چقدر سخن شما به خرافات شبیه است؟ حضرت فرمود: ای پسر اگر تو در این سخن به خطا رفته باشی خداوند به وسیله جوان ثقیف به تو ضربه زند، آنگاه حضرت ساکت شد. گروهی از مردم که پای منبر بودند پرسیدند: یا امیرالمؤمنین جوان ثقیف کیست؟ فرمود: جوانی که بر این شهر (کوفه) مسلّط شود، هیچ حرمتی برای خداوند باقی نگذارد مگر آنکه آن را نابود کند، و گردن این جوان را با شمشیر خواهد زد!
پرسیدند: او چند سال حکومت می‌کند؟ فرمود: بیست سال اگر برسد! گفتند می‌میرد یا کشته می‌شود، فرمود: در بستر به واسطه مرضی که در شکم اوست از زیادی آنچه از درونش خارج می‌شود خواهد مرد.
روای گوید: به خدا قسم با دو چشم خود دیدم اعشی را در میان اسیرانی که از سپاه عبدالرحمن بن محمد گرفته بودند، در مقابل حجاج ایستاده بود، حجاج او را سرزنش کرد و به او گفت: آن شعری که در آن عبدالرحمن را به جنگ تشویق می‌کردی بخوان، سپس در همان مجلس د فرمان داد تا گردن او را قطع کردند. [1] .
در مورد حجاج و جنایات وی و تحقق پیشگوئیهای دیگر حضرت بعدا سخن خواهیم گفت.