بدین جهت آنحضرت فرماندهان را به حضور پذیرفت و گروهی از واحدهای نظامی خود را در اختیار هر یک از آنها قرار داد، و وظیفه هر گروه را معین کرد و فرمود،
تا دشمن حمله نکرده دست به حمله نزیند.
معاویه نیز سپاه خود را برای جنگ آماده ساخت و فرماندهان و پرچمداران را تعیین نمود.
بعضی از مردان شام بر مرگ عهد بستند و سوگند یاد کردند و پای خود را با پارچه عمّامه خود بستند که نگریزند و در هر موقعیتی پایداری کنند.
آنها پنج صف از پابستگان و سوگند خوردگان تشکیل دادند و در نخستین روز ماه صفر، در میدان مبارزه حاضر شده و جنگ را مجدّداً آغاز کردند. [1] .
آرایش نظامی سپاه و پاسخ دادن به حملات دشمن
نصربن مزاحم نقل می‌کند که:
روز چهارشنبه اوّل ماه صفر، جنگ میان طرفین آغاز گردید.
در آن روز فرماندهی پیاده نظام به عهده مالک اشتر بود و فرماندهی سواران را حبیب بن مسلمه اداره می‌کرد که جنگ تا شب ادامه داشت. [2] .
بدین ترتیب جنگ هفته‌ها به طول انجامید.
گاهی دلاوری به میدان می‌آمد که دلاوری از سپاه امام پاسخ او را می‌داد،
و زمانی، گروهی 10 یا 20 نفره از سپاه شام به میدان می‌آمد که 20 نفر از ارتش اسلام به مقابله آنان می‌شتافتند،
و در فرصت هایی گردان به گردان، لشگر به لشگر با یکدیگر مقابله می‌کردند که تا پایان جنگ این گونه شیوه‌های دفاعی و تهاجمی ادامه یافت.