بزرگان اصحاب عرض کردند یا امیرالمؤمنین این مهدی را برای ما توصیف کن که دلهای ما به یاد او مشتاق است، پس حضرت شروع نمود به توصیف حضرت مهدی علیه‌السّلام و فرمود:
اوست آن ماهروی پیشانی سفید و صاحب علامت و خال، عالمی که (از بشر) تعلیم ندیده است او به آنچه می‌شود قبل از شدن خبر می‌دهد. ای گروه مردم به درستی که حدود دین در میان ما برپا شد و عهد آن از ما گرفته شد. آگاه باشید همانا مهدی طلب قصاص می‌کند از کسی که حق ما را نشناسد و اوست فرزند حسین بن علی (یعنی فرزند امام حسن عسکری علیه‌السّلام) از فرزندان فاطمه از ذریه حسین فرزندم، پس مائیم ریشه علم و عمل، دوستان ما همان نیکوکارانند و ولایت ما فصل خطاب است، آگاه باشید همانا مهدی بهترین مردم است در صورت و سیرت، سپس اصحاب او که بر عده اهل بدر وعده اصحاب طالوت که سیصد و سیزده نفرند و تمام آنها شیرهائی هستند که از بیشه خود بیرون آمده‌اند، همانند پاره آهن که اگر قصد نابودی کوههای پابرجا بکنند آن را از میان بردارند، نزد او جمع می‌شوند که پس ایشانند آنان که خدا را بر حقیقت موحدند، ایشان را شبانگاه ناله‌هائی است چون ناله مادران جوانمرده، از خوف خدای تعالی، بیدارهای شبانه و روزه داران در روزند تو گوئی که آنان را یک پدر تربیت کرده است (که قلبهایشان بر محبت و نصیحت جمع است)، آگاه باشید که من آنها را به اسمهایشان و شهرهایشان می‌شناسم- آنگاه حضرت به درخواست گروهی از اصحاب نام هر یک از سیصد و سیزده نفر را با شهرهایشان بیان نمود که برای اختصار از ذکر آن خودداری می‌شود، و طبق این خطبه از طالقان24 نفر یاور مهدی علیه‌السّلام می‌باشند که در میان شهرها رتبه اول را دارد، سپس صفات و روش حضرت مهدی علیه‌السّلام را حضرت شرح مبسوطی فرمود و وقایع همزمان با ظهور حضرت و کیفیت خروجش را شرح نمود:
تا آنکه راوی گوید: پس از نقل وقایع، امیرالمؤمنین علیه‌السّلام گریه شدیدی نمود تا محاسن مبارکش از اشک چشمش تر شد، آنگاه از منبر فرود آمد در حالی که نزدیک بود مردم از وحشت آنچه شنیده بودند هلاک شوند و متفرق شدند به طرف خانه‌ها و شهرهای خود در حالی که از کثرت فهم و جوشش علم حضرت متعجب بودند، و اختلاف کردند در معنی کلام حضرت، اختلافی عظیم. مؤلف گوید: این خطبه را از کتاب نوائب الدهور فی علائم الظهور نقل نموده‌ایم و مؤلف محترم آن کتاب در مقدمه این خطبه مدارک آن را یادآور شده است و فرموده که سید مبشر این خطبه را در علائم الظهور و صاحب ینابیع در ینابیع و برسی در مشارق و حاج ملا عبدالصمد در بحر المعارف و صاحب عجائب الاخبار که الفاظ از روی کتاب اخیر می‌باشد نقل کرده‌اند.