نام کتاب : دانشنامه امام علی علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 267
برخی از صفات ناهنجار مردم آخرالزمان
امیرالمؤمنین علیهالسّلام در خطبهای پس از حمد و ثنای الهی سه بار
فرمود: «سلونی ایها الناس قبل ان تفقدونی؛ بپرسید از من قبل از آنکه مرا
نیابید.» صعصعة بن صوحان (از یاران حضرت) برخاست و گفت: ای
امیرالمؤمنین دجال چه وقت خروج میکند؟ حضرت فرمود: خداوند کلام تو را شنید
و فهمید آنچه اراده کردهای، به خدا قسم مسئول (یعنی حضرت علی
علیهالسّلام) در این مسأله از سؤال کننده عالمتر نیست (زمان ظهور حضرت
مهدی یا قیامت از نادر اسراری است که در اختیار کسی نیست) ولی برای آن
علاماتی و شکلهایی است که یکی پس از دیگری مو به مو اجرا خواهد شد، اگر
میخواهی به تو خبر دهم؟ صعصعة گفت: آری امیرالمؤمنین، حضرت فرمود: حفظ
کن (آنچه میگویم) علامت خروج دجال این است: زمانی که مردم نماز را از بین
ببرند و امانت را ضایع گردانند، دروغ را حلال شمرند و ربا بخورند و رشوه
بگیرند، ساختمانهای محکم بسازند! دین را به دنیا بفروشند، نادانان را رئیس
گردانند و با زنها مشورت نمایند، از فامیل و بستگان خود بریده به دنبال هوی
و هوس میروند، خونریزی را آسان شمرند، حلم و بردباری را علامت ناتوانی
دانند، ظلم و ستم افتخار شود، امیران فاجر باشند و وزیران ظالم و رؤسا
خیانتکار، قاریان قرآن فاسق گردند، شهادتهای دروغ ظاهر گردد و فجور و تهمت و
گناه و سرکشی آشکار شود. قرآنها زینت شود و مساجد طلا کاری گردد و منبرها
(یا منارهها) طولانی و بلند گردد، آنگاه که اشرار احترام شوند و صفها شلوغ
شود و خواستههای افراد، گوناگون شود و اختلاف پدید آید، عهدها شکسته گردد
و موعود نزدیک شود. زنها با شوهرهایشان در تجارت و کسب برای حرص دنیا
شریک شوند، صداهای فاسقان بلند شود و شونده پیدا کنند، رئیس گروه پست ترین
آنها باشد، از فاجر به خاطر ترس از شر او اجتناب کنند، دروغگو را تصدیق
کرده خائن را امین شمرند. ساز و آواز وسائل آوازهخوانی را بکار برند،
آخر این امت اول آن را لعنت کند، زنها سوار بر زینها شوند و زنان به مردان و
مردان به زنان شبیه گردند. شاهد بدون اینکه از او بخواهند شهادت دهد، آن
دیگری برای تلافی و خالی کردن عقده خود به ناحق شهادت دهد، برای چیزی غیر
از دین یادگیری کنند، کار دنیا را بر آخرت ترجیح دهند، پوستهای میش را بر
دلهای گرگ بپوشانند (گرگهائی هستند به لباس میش، به ظاهر خیرخواه و مظلوم و
در باطن دشمن خونخوار هستند). قلبهای آنها از مردار گندیدهتر و از (گیاه تلخ) صبر تلختر است. الحدیث [1] .