و امّا وصیتی الیکم فللّه لا تشرکوا به شیئا نخستین سفارش من به شما این است که به خدا شرک نورزید، تنها خدا را بپرستید، حیات از خدا موت هم از خدا، رزق از خدا و همه چیز از خدا، ازغیر خدا کاری ساخته نیست پس چرا برای خدا شرک بورزید.
خضوع و خشوع تنها برای خدا باشد، غیر خدا را نپرستید هوای نفس را کنار بگذارید و برای میل خودتان کار نکنید، مثل خود علی(ع)باشید مکرر شنیده‌اید وقتی عمرو بن عبدود را با ضربه‌ای که علی(ع)بر پایش زد انداخت و روی سینه‌اش نشست تا سر آن شجاع روزگار و پهلوان نامدار را جدا سازد، آب دهان بر صورت مبارکش انداخت علی(ع)برخاست و مقداری راه رفت آنوقت بازگشت و سر او را جدا کرد پس از آنکه علت اینکار رااز او پرسیدند، حضرت فرمود او مرا بخشم آورد ترسیدم اگر در آن وقت سرش را جدا سازم، برای هوای نفسم باشد.
آری علی(ع)مرد اخلاص است تا این حد مواظب است که شرک نورزد. میل خودش را در عبادت دخالت ندهد. اگر کسی کاری بکند تا مردم ببینند یا بشنوند و باو بارک الله بگویند این شرک است ریاء و سمعه است.
یا علی(ع) یا علی(ع) بقربانت
جان بقربان لطف و احسانت
خون شد از غم دل محبانت
یا علی(ع) یا علی(ع) علی(ع) جانم
تو امید دل یتیمانی
یاور و غمخوار بینوایانی
تو طرفدار مستمدانی
یا علی(ع) یا علی(ع) علی(ع) جانم
ای ولی خدا امام مبین
که سر و رویت شد زخون رنگین
بر تو نالید آسمان و زمین
یاعلی(ع) یا علی(ع) علی(ع) جانم
منبع : کرامات العلویه، علی میر خلف زاده، نشر مهدی یار