مسئولیتهای فرمانده‌ی کل چیست؟
اختیارات او کدام است؟
امام علی (ع) در نامه‌ای خطاب به فرماندهان ارتش خود می‌گوید:
من عبدالله علی بن ابی‌طالب امیرالمومنین الی اصحاب المسالح: اما بعد، فان حقا علی الوالی ان لا یغیره علی رعیته فضل ناله، و لا طول خص به، و ان یزیده ما قسم الله له من نعمه دنوا...
«... از بنده‌ی خداوند علی بن ابیطالب امیرمومنان به فرماندهان مرزداران مسلح.
اما بعد...
بر فرمانروا است که به سبب نعمتهای فراوانی که به او رسیده و برتری بزرگی که نصیب او گردیده با توده‌ی مردم رفتار خود را دگر نسازد. و بر اوست که به پاس نعمت‌هائی که خداوند به او بخشیده به بندگان او نزدیک‌تر شود و بر مهربانی به برادرانش بیفزاید.
بدانید که من در برابر شما مسئولیت‌هائی دارم و آن اینکه:
1- رازی از شما پوشیده ندارم مگر در امر جنگ.
2- و بدون رایزنی با شما کاری انجام ندهم مگر در امر احکام شرعی.
3- و در ادای حق شما در موقع مقتضی درنگ روا ندارم و تا آن حق به شما نرسد از تلاش بازنایستم.
4- و همه شما در نزد من از حق یکسانی برخوردار باشید.
هر گاه بدین سان عمل کردم:
1- برخداست که نعمت خود بر شما افزون کند.
2- و بر شما واجب آید که از من فرمان برید.
3- و چون شما را فراخوانم، اهمال مورزید.
4- و در امر اصلاح کوتاهی مکنید.
5- و در راه حق به پیشواز ناملایمات بروید.
پس اگر در این امور راستکردار نباشید، بدانید که در نزد من فرومایه‌تر از افراد کج رفتار کسی نیست. من آن کسان را کیفری سنگین می‌دهم و ایشان را از کیفر من رهائی نخواهد بود!
اینک شما نیز با سران سپاه خویش بر همین سان پیمان ببندید (اختیارات خویش را گوشزد کنید و وظایف خود را در قبال زیردستان به آگاهی آنان برسانید) و با آنان چنان رفتار کنید که خداوند کار شما را اصلاح فرماید «و السلام». [1] .