حضرت سلمان (ع) فرمود: یک روز خدمت حضرت رسول‌اللّه (ص) مشرف شدم، دیدم حضرت در حال سجده هستند و کلماتی را می‌فرمایند. خوب که گوش دادم شنیدم می‌فرماید: اِلهی بِحَقِّ علی(ع) خَفّف علی(ع) اَوزاری خدایا بحق علی(ع)قسمت می‌دهم گناهانی را که بر دوش من گذاشته‌اند سبک گردان.
سلمان می‌گوید: من تعجب کردم. صبر کردم تا حضرت سر از سجده برداشت بعد عرضکردم یا رسول‌اللّه شما خدا را بحق علی(ع)قسم می‌دهید؟
حضرت فرمود: ای سلمان اگر می‌خواهی مقام علی(ع)برایت ظاهر و واضح گردد برو به بقیع و صدا بزن بندار. وقتی او را دیدی مقام علی(ع)را از او بپرس.
سلمان می‌گوید: وارد بقیع شدم و صدا زدم بندار، ناگهان شخص عظیم الجثه‌ای را در کنارم مشاهده کردم از احوالاتش جویا شدم؟!
گفت: من یکی از یهودیهای مدینه بودم. لکن در دل محبت علی(ع)را داشتم.
بطوریکه هرروز صبح می‌آمدم کنار راه می‌ایستادم تا آقا علی(ع)از منزل بیرون آید و جمال نورانی او را زیارت کنم.
یکروز صبح که از منزل بیرون آمدم و بسر راه حضرتش ایستادم خبری نشد پرس‌جوئی کردم گفتند آقا علی(ع)به مسجد تشریف برده‌اند من از ترس مسلمانها جرأت نمی‌کردم وارد مسجد شوم. و تا جمال آقا را زیارت نمی‌کردم ممکن نبود دنبال کار روم.
لذا از آمدم محاذی در مسجد ایستادم بامید آنکه شاید چشمم بجمال نورانیش بیفتد. بمجرد آنکه محاذی در آمدم دیدم آقا علی(ع)در میان مسجد است از جای خود حرکت کرد و نگاهی بطرف من فرمود مثل اینکه میدانست من منتظر دیدن اویم.
من هم جمال دل آرای او را زیارت کردم و پی کارم رفتم تا اینکه اجلم رسید و در حال کفر از دنیا رفتم و مرا به آتش مبتلا نمودند و لکن قریب به یک میل آتش از من دور است و بمن صدمه‌ای وارد نمی‌کند بخاطر اینکه در دلم محبت علی(ع)است.
پیغمبر اکرم (ص) فرمود: حبّ علی(ع) ایمان و بعضه کفرٌ و نفاق محبت علی(ع)ایمان و بغض و دشمنی با او کفر و نفاق است.
و نیز فرمود: لو اجتمع الناس علی(ع) حبه ما خلق اللّه النار اگر همه مردم محبت علی(ع)را داشتند خداوند آتش جهنم را خلق نمی‌کرد.
هر که اندر دل بدارد مهر پاک مرتضی (ع)
جای او باشد بهشت جاودان روز جزا
کیمیائیست عجب مهر علی(ع)نور خدا
مس ایجاد به گیتی شده ز این مهر طلا
آنکه را مهر علی(ع)نیست بدل مؤمن نیست
چونکه ایمان خداوند بود مهر ولا
منبع : کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده، نشر مهدی یار