شیخ مفید در ارشاد و مجلسی در بحارالانوار نقل کردند که خلیفه دوم زنی را احضار کرد.
چون مأموران خلیفه دوم نزد آن زن آمدند، زن چنان ترسید که در بین راه بچه او سقط شد.
خبر به خلیفه دوم دادند، اصحاب خود را جمع کرد و از آنها نظر خواست.
همه گفتند:
بر تو چیزی نیست تو ادب کننده‌ای و قصدی جز خیر نداشتی.
امیرالمؤمنین علیه السلام در میان آن جمع بود و چیزی نمی‌گفت،
خلیفه دوّم متوجّه آن حضرت شده گفت:
یا اباالحسن شما چه می‌گوئی؟.
حضرت فرمود:
جماعت گفتند و شما هم شنیدی.
خلیفه دوم گفت:
حکم شما چیست؟
آن حضرت فرمود:
دیه بر عهده تو است، زیرا که قتل کودک به صورت خطائی است و جُرم آن به تو باز می‌گردد.
خلیفه دوم گفت:
یا ابالحسن به خداوند سوگند که تو مرا بین این قوم نصیحت کردی، به خدا قَسَم از اینجا نرو تا اینکه دیه را به این خانواده برسانی. [1] .