حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در محاکمه دیگری زنی را از حدّ خوردن نجات داد.
در زمان حکومت خلیفه دوم، زن حامله‌ای را آوردند که مرتکب زنا شده بود، پس از اعتراف زن، خلیفه دوم قصد اجرای حدّ شرعی بر او را داشت که امام علی علیه السلام مانع اجرای حدّ شرعی شد،
و به خلیفه دوم فرمود:
این زن فاسد است و گناه کرده، امّا کودکی که در رحم دارد بی‌گناه است.
گفت: چه باید کرد؟
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
باید مهلت دهید تا فرزند متولّد شود و دارای سرپرستی گردد، آنگاه حدّ الهی را بر این زن جاری کنید. [1] .
خلیفه دوم ناچار شد آشکارا اعتراف کند که:
«عَجَزَتِ النِّساءُ اَنْ تَلِدْنَ مِثْلَ عَلِی بْنِ اَبِیطالِب».
«زن‌ها عاجزند از اینکه فرزندی مثل علی بن ابی طالب متولّد کنند.»