زندگی ننگ‌آلود از هر مرگی بدتر و از هر ارزشی تهی است.
امام علی (ع) می‌فرماید:
المنیه، و لا الدنیه! و التقلل، و لا التوسل
«خوشا مرگ و بدا زبونی!
خوشا قناعت و بدا در یوزگی» [1] .