امام صادق علیه السلام از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرد که فرمود:
أَکْلُ الْجَوْزِ فی شِدَّةِ الْحَرِّ یُهَیِّجُ الْحَرَّ فی الْجَوْفِ، وَ یُهَیِّجُ الْقُرُوحَ عَلَی الْجَسَدِ، وَ أکْلِهِ فی الشِّتَاءِ یُسَخِّنُ الْکُلْیَتَیْنِ، وَ یَدْفَعُ الْبَرْدَ. [1] .
«خوردن گردو در شدّت گرمای تابستان، حرارت پوست بدن را بالا می‌برد و انواع دُمَل‌های چرکین بر روی پوست پدید می‌آورد، امّا خوردن آن در فصل سَرد زمستان، کُلیّه‌ها را گرم می‌کند و سردی را از بدن می‌زداید.»