کیسان، غلام آزاد شده امیرالمؤمنین علیه‌السلام و از یاران باوفای آن حضرت است که در صفّین به شهادت رسید.
«زید بن وهب جهنی» نقل می‌کند (در یکی از روزهای جنگ بسیار شدید صفین) امیرالمؤمنین علیه‌السلام با فرزندانش به جانب میسره سپاه حرکت کرد و من خود می‌دیدم که تیرها از کنار گردن و شانه‌های علی علیه‌السلام می‌گذشت و فرزندانش می‌کوشیدند تا جان پدر را حفظ نمایند. در این موقع شخصی به نام احمر که غلام آزاده شده بعضی از بنی‌امیه است به او نزدیک می‌شود، حضرت خطاب به او فرمود: «و ربّ الکعبة قتلنی اللَّه ان لم اقتلک او تقتلنی؛ به خدای کعبه سوگند، خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم یا تو مرا نکشی» این را گفت و به سوی احمر جلو رفت، در این موقع کیسان (غلام آزاد شده امام علیه‌السلام) زودتر از امام به طرف احمر رفت، هر دو شمشیر کشیدند ولی کیسان به دست احمر به شهادت رسید، حضرت در این موقع به سرعت به احمر حمله کرد و گردن او را گرفت.
زید بن وهب می‌گوید: می‌دیدم که علی علیه‌السلام ایستاده بود و دو فرزندش قاتل کیسان را به هلاکت رساندند، و سپس به نزد پدر بازگشتند، در این موقع حضرت حسن فرزند دیگر امام علیه‌السلام ایستاده بود و نظاره می‌کرد، پدر به او فرمود: چرا تو مثل دو برادرت به دشمن حمله نکردی؟ عرض کرد: ای امیرالمؤمنین، زیرا دو برادرم حسین و محمّد کافی بودند و نیازی به من در این کار نبود. [1] .