تربیت دینی کودکان یکی از مسائل مهمّ زندگی است، زیرا فطرت خداجوی کودکان همراه با حسّ کنجکاوی بتدریج رشد می‌کند،
و باید قانونمند شده و تربیت گردد.
امام علی علیه السلام نسبت به تربیت دینی کودکان فرمود:
مَرُّوا صِبْیانِکُمْ بِالصَّلاةِ اِذا بَلَغُوا سَبْعَ سَنین،
وَ اضْرِبُوهُمْ عَلَی تَرْکِها اِذا بَلَغُوا تِسْعَ سِنینَ،
وَ تَفَرَّقُوا فی مَضاجِعِهُمْ اِذا بَلَغُوا عَشْرَ سِنینَ [1] .
«کودکان را در سنّ 7 سالگی به نماز تمرین دهید تا عادت‌کنند.و اگر در سنّ 9 سالگی نماز را ترک کردند آنها را بزنید.
و در سنّ 10 سالگی بستر خواب بچّه‌ها را جدا کنید.»
در این رهنمود نورانی، مسائل مهمّی مورد توجّه امام علی علیه السلام است، مانند:
1- تربیت دینی کودک از سنّ 7 سالگی
2- برخورد با کودک در سنّ 9 سالگی
3- احتیاط در تربیت جنسی کودکان در سنّ 10 سالگی، که در یک رختخواب نخوابند.