کامل‌ترین و صحیح‌ترین نسخه آن به خط کوفی حضور امام زمان است که به وراثت به دست امام علی علیه السلام سپرده شده و غالب مورّخین از آن نام برده‌اند.
سلیم بن قیس می‌گوید:
امام علی علیه السلام فرمود:
هیچ آیه‌ای بر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نازل نشده، مگر اینکه آن را برای من می‌خواند و من با خطّ خود آن را می‌نوشتم.
او از خدا می‌خواست تا آن را به من بفهماند و در حافظه من قرار دهد.
و آنگاه که آیات قرآن را حفظ کردم هیچیک از آنها را فراموش نکرده‌ام و نیز تأویل آیات را به من یاد می‌داد، من هم آنرا حفظ می‌کردم.
او برای من می‌خواند و من می‌نوشتم آنچه را که خداوند به وی تعلیم نموده بود از حلال و حرام، اوامر و نواهی، اطاعت و معصیت، آنچه که بوده و خواهد بود تا روز قیامت، به من آموخت و من آنرا حفظ کردم و حتّی یک حرف از آنرا فراموش نکرده‌ام، سپس پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم دست بر سینه‌ام گذاشت و به درگاه خداوند دعا کرد که قلبم را از علم و فقه و فهم و حکمت و نور سرشار گرداند. [1] .