وقتی پنج نفر با زنی رابطه نامشروع داشتند و آنها را نزد خلیفه دوم آوردند، دستور داد که:
بر همه حدّ زنا جاری شود،
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام او را باز داشت و به شرح زیر احکام الهی را اجراء کرد:
- اوّلی را گردن زد، چون کافر ذمّی بود که با زن مسلمان زنا کرد.
- دوّمی را رجم و سنگسار کرد چون زن داشت و زنا کرد.
- سومی را صد ضربه شلاق زد چون زن نداشت و زنا کرد.
- چهارمی چون بنده بود 50 ضربه شلاق بر او نواخت.
- و پنجمی را 25 ضربه شلاق زد (تعزیر کرد) چون اختلالات روانی داشت.
خلیفه دوم با صدای بلند گفت:
زنده نباشم در میان قومی که علی در آن نباشد. [1] .