خنده پیامبر خدا(ص) خدا از حد تبسم تجاوز نمی‌کرد (و از قهقهه نهی می‌نمود).
روزی با شماری از جوانان انصار که گرد هم به گفتگو نشسته بودند (و با پیش کشیدن سخنان بیهوده) قاه قاه می‌خندیدند، برخورد کرد (همانجا از آن همه غفلت برآشفت و) فرمود: ساکت باشید چه خبر است؟
هر کس که آرزوهای طول و دراز، او را فریفته ساخته و دستش را از کارهای خیر کوتاه کرده است، باید به گورستان رود و از گذرگاه مرگ و جهان آخرت، پند و عبرت بگیرد. همیشه به یاد مرگ باشید. که مرگ ویران کننده لذتهاست.قال علی:... کان ضحک النبی التبسم، فاجتاز ذات یوم بفتیه من الانصار و اذا هم یتحدثون و یضحکون مل افواههم، فقال: مه یا هولاء من غره منکم امله و قصر به فی الخیر عمله فایطلع القبور و الیعتبر بانشور و اذکر الموت ؛ فانه هادم اللذات. [1] .