شگفتی‌های تن آدمی
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نسبت به شگفتی های اعضاء و اندام آدمی در حکمت 8 فرمود:
اعْجَبُوا لِهذَا الْإِنْسَانِ ینْظُرُ بِشَحْمٍ، وَیتَکَلَّمُ بِلَحْمٍ، وَیسْمَعُ بِعَظْمٍ، وَیتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ! [1] .
(از ویژگی‌های انسان، در شگفتی مانید، که با پاره‌ای «پی» می‌نگرد، و با «گوشت» سخن می‌گوید، و با «استخوان» می‌شنود، و از «شکافی» نَفس می‌کشد!!)
و در حکمت 27 نسبت به شیوه درمان و مدارا کردن با بیماری فرمود:
امْشِ بِدَائِکَ مَا مَشَی بِکَ.
«با درد خود بساز، چندان که با تو سازگار است.» [2] .