برخی با توجّه به عامل اقتصادی، بی تفاوت می‌شوند و دست از «نظارت مردمی» و «امر به معروف» و «نهی از منکر» می‌کشند،
فکر می‌کنند اگر دخالت و نظارت داشته باشند،
اگر زشتی‌ها را تذکّر دهند،
صاحبان پول و قدرت، از آنها می‌رنجند و رزق و روزی آنان در خطر جدّی قرار می‌گیرد، و پُست‌های لازم به آنها داده نمی‌شود، و مراکز قدرت، آنها را طرد می‌کنند که با اطمینان فرمود:
وَ لا ینْقُصَانِ مِنْ رِزْقٍ
«و از روزی شما نمی‌کاهد.» [1] .