1- پس از رسول خدا مسلمانان در تصدی خلافت اختلاف کردند به خدا سوگند هرگز تصور نمی‌کردم و به خاطرم نمی گذشت که مردم پس از رسول خدا(ص) جز من به کس دیگری روی آورند! (چیزی که برای من شگفت آور بود) هجوم و شتاب مردم بود که می‌دیدم مانند سیل به طرف او (ابوبکر) سرازیر شده بودند و برای اینکه با او بیعت کنند به سمت وی می‌تاختند (و از یکدیگر سبقت می‌گرفتند)!.
2- ... هنگامی که دیدم مردم برای بیعت با ابوبکر هجوم آوردند، من دست نگه داشتم، و معتقد بودم که به مقام محمد از او و دیگران، برازنده ترم (مگر نبود که) رسول خدا(ص) آن دو نفر (ابوبکر و عمر) را در سپاه اسامة ین زید قرار داده بود و از آنها خواسته بود تا همراه اسامه مدینه را ترک کنند؟آخرین کلماتی که از زبان مبارکش شنیده می‌شد فرمان حرکت و شتاب در تجهیز سپاه اسامه بود.
1- قال علی (ع):... فلما مضی لسبیله تنازع المسلمون الامر بعده،فو الله ماکانیلقی فی روعی و لایخطر علی بالی ان العرب تعدل هذا الامر بعد محمد عن اهل بیته و لا انهم منحوه عنی من بعده. فما راعنی الا انثیال الناس علی ابی بکر و اجفالهم الیه لیبایعوه. [1] .
2- ... فلما رایت الناس قد انثالوا علی ابی بکر للبیعه، امسکت یدی و ظییت انی اولی و احق بمقام رسول الله (ص) منه و من غیره و قد کان نبی الله امر اسامه بن زید علی جیش و جعلهما فی جیشه و ما زال النبی الی فاضت نفسه یقول: انفذوا جیش اسامه، لنفذوا جیش اسامه.... [2] .