شافعی شیخ سنت و پیشوای جماعت، مردی که یک فرقه عظیم از فرقه‌های چهارگانه ملت اسلام را رهبری می‌کند در فضیلت علی(ع)سخنی می‌گوید که علماء ارجمند امامیه این سخن را غلو و گزاف می‌شمارند و روا نمی‌دارند.
آقا علی(ع)را تا این پایه بستاید.
شافعی که خود پیرو سنت است عاشقانه و حتی عابدانه از آقا علی(ع)یاد می‌کند و می‌گوید:
لَوْ اَنَّ الْمُرْتَضی اَبْدی مَحَلَّهُ
لَخَرَّ النّاسُ طُرّا سُجَّدا لَهُ
وَ ماتَ الشّافَعی وَ لَیسَ یدْری
علی(ع) رَبُّهُ اَمْ رَبُّهُ اللّهُ؟
آنچه شافعی گفت:
اگر علی(ع) مرتضی (ع) خود را آنطور که بود نشان می‌داد مردم جهان همه در برابرش سر سجده بر زمین می‌گذاشتند، شافعی می‌میرد ولی نمی‌داند که خدای او الله است یا علی(ع).
شافعی در دوستی اهل بیت تا به حدی رسیده بود که به رفضش نسبت داده‌اند و او را محبوس نمودند و او در آن معنی شعری گفته است و یک بیت این است:
لَوْ کانَ رَفْضا حُبُّ آلِ مُحمّد
فَلَیشْهد الثَّقلانِ اِنّی رافِضُ
اگر به محب آل محمد و علی(ع) رافضی می‌گویند پس شاهد باشند قرآن و عترت که من رافضی و شیعه هستم.
مگر که ذات خداوند عین ذات علی(ع)ست
بگو صفات خدائی هر صفات علی(ع)ست
زعقل معرفتش خواستن ز بی‌عقلیست
ز عشق پرسش او کن که عقل مات علی(ع)ست
بحکم آنکه من الماء کل شیئی حی
حیوة هستی هر چیز از حیوة علی(ع)ست
خدا پرستی حق راست چهارده آیت
بجز نبی همه آیات بینات علی(ع)ست
کتاب محکم مُنْزَل که خوانیش قرآن
حکم حق همه احکام محکمات علی(ع)ست
شنیده تو اگر معجزات خضر و خلیل
حکایتی ز کرامات و معجزات علی(ع)ست
منبع : کرامات العلویه، علی میر خلف زاده، نشر مهدی یار