همه دلاوران عرب، و شجاعان قبائل گوناگون اعتراف داشتند که چونان علی علیه السلام در شجاعت و قدرت بازو، نه در گذشته و نه در آینده می‌توان یافت.
علی علیه السلام در حمله و خط شکنی و دلاوری زبانزد دوست و دشمن بود. کسی که در تمام نبردها خط شکن بود و هرگز سُستی و ضعف نشان نداد.
حضرت رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:
عَلِی اَشْجَعُ النّاسِ قَلْبَاً
«علی از حیث قلب شجاعترین تمام مردان است.
و فرمود:
عَلِی اَشْجَعَ الْعَرَبِ [1] .
علی از تمام عرب شجاعتر است.»
علی علیه السلام در تمام جنگ‌ها «جز تبوک» شرکت داشت.
و تمام موانع نظامی را در تمام جبهه‌ها از میان برمی‌داشت.
و تمام دلاورانی که به میدان آمدند و هماورد طلبیدند را دَر هَم شکست و تمام تهاجمات فرد و دسته جمعی و عمومی را پاسخ داد.
در حملات پیاپی که لشگریان دشمن را چون طوماری گِرد ذوالفقارش می‌پیچید.
گاهی اوقات شمشیر امام علیه السلام توان تحمّل آن همه فشار را نداشت و خَم می‌شد که دوباره آن حضرت آن را راست می‌کرد و می‌فرمود:
لا تَلُومُونی وَ لُومُوا هذا
«مرا ملامت نکنید، بلکه این شمشیر را مورد ملامت قرار دهید.»
که تاب و تحمّل شدّت ضربات را نمی‌آورد و کج می‌شود. [2] .