1- در آستانه سفر یمن، پیامبر خدا سفارشهایی به من فرمود؛ از جمله آنها:مبادا با احدی پیکار نمایی مگر آنکه پیشتر او را به اسلام دعوت کرده باشی. به خدا سوگند، اگر توسط تو یک نفر هدایت یابد، (پاداش این کار) برای تو بهتر است از آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب کند...
2- با او گفتم: مرا با این سن کم، به قضاوت و داوری در میان جمعیتی می‌فرستی که همه به سال از من بزرگترند در حالی که با قضاوت نیز آشنایی ندارم.
پیامبر خدا(ص) دست بر سینه من نهاد و گفت: خداوندا زبانش را استوار بدار و دلش را هدایت کن و فرمود: هنگامی که دو طرف دعوا به نزد تو آمدند میان ایشان داوری نکن تا آنکه سخن هر دو را بشنوی، چون چنین کردی حکم دعوا بر تو آشکار شود.
به خدایی که جانم به دست اوست، نشد که در داوری میان دو تن تردید کنم.
3- ... از او پرسیدم چگونه با مردم نماز بگزارم؟
فرمود: همچون ضعیفترین ایشان با آنها نماز بگزار و به مومنین دلرحیم باش.1. قال علی (ع): لما بعثنی رسول الله (ص) الی الیمن قال: یا علی! التقاتل احدا حتی تدعوه الی الاسلام و ایم الله لان یهدی الله عل ییدک رجلا خیر لک مما طلعت علیه الشمس و غربت.... [1] .
2- قال:... بعثنی النبی الی الیمن، فقلت یا رسول الله (ص)! تبعثنی الی قوم اسن منی و انا حدیث السن لا ابصر القضاء.
فوضع یده علی صدری فقال: اللهم ثبت لسانه و اهد قلبه و قال: یا علی! اذا جلس الیک الخصمان فلا بینهما حتی تسمع من الاخر فانک ادا فعلت ذلک تبین لک القضاء... و الله ما شککت فی قضا بین اثنین. [2] .
3- ... فانی سالت رسول الله (ص) حین وجهنی الی الیمن کیف اصلی بهم؟ فقال: صل بهم صلاه اضعفهم و کن بالمومنین رحیما. [3] .