« صورته » خبر آن است.

فاء: عاطفه، بمعناى ترتيب ذكرى.

منه: جارّ و مجرور، متعلّق باستقرّ، و جارّ به معناى تبعيض است و

« شيئيّته » فاعل است و جمله « فعلّة صوريّة للكلّ» خبر براى مبتداء

محذوف است.

فاعل: خبر براى مبتداء محذوف و تقدير « و هو فاعل» و كلمه « صورة

المحل» عطف به « فاعل » است.

تقال فعل مضارع مجهول و نائب فاعلش ضميرى است كه به « صورة »

راجعست و « للجسميّة » متعلّق به آنست و كلمات « النّوعيّة،

الشّكل، الهيئة و العلميّة» معطوف به « الجسميّة » هستند.

ترجمه: چ يزى كه فعليّت شيئ به آن است صورت نام دارد و براى صورت دو لحاظ

است، به اعتبار اينكه جزء مركّب « مادّه- صورت» است علّت صوريّه و بملاحظه‌

اينكه مقوّم محلّ (مادّه) است فاعل و صورت محلّ نام دارد.

صورت به پ نج معنا اطلاق مى‌گردد:

1- صورت جسميّه.

2- صورت نوعيّه.

3- شكل.

4- هيئت.

5- صوره علميّه.

شرح عربى:

غرر

فى العلّة الصوّريّة

و ما به للشّيئ فعليّة، صورته: و لمّا لم تعرف الصّورة و المادّة فى اوّل‌

الفريدة عرفتا هيهنا، فمنه، اى ممّا به، شيئيّته، فعلّة صوريّة للكلّ و

فاعل و صورة المحلّ، يعنى ان للصوّرة اعتبارين فباعتبار انّها جزء