كه مبدء تخيّلى موجود باشد ولى شعور و التفات بغايت نباشد ولى اين معنايش نبودن‌

غايت نيست تا بتوان به اين وسيله كبراى كلّى را نقض نمود.

شرح عربى: لكن حيث ما ثبت مبدء فكر، الاضافة بيانيّة، غاية كذا، صفة غاية

اى غاية فكريّة، انتفت، و الفعل لا يجب ان لا يكون له غاية بالقياس‌

الى ما ليس مبدء له فلعب الطّفل انّما يسمّى لعبا و لهوا بالنّسبة الى‌

المبدء الفكرى الّذى هو منتف فيه و امّا بالنّسبة الى المبادئ الموجودة

فيه فلا.

فظهر ان الامور المذكورة كلّها مغياة بغايات.

ترجمه: ولى بايد توجّه داشت كه مبدء فكرى اگر منتفى بود غايت فكرى نيز منتفى‌

است چ ه آنكه واجب نيست براى فعلى كه مبدئى ندارد نسبت بآن مبدء مقصود

غايت داشته باشد، بنابراين بازى طفل صرفا به لعب و لهو در فرضى موسوم است كه‌

آنرا بمبدء فكرى كه در وى منتفى است بسنجيم ولى نسبت به مبادى ديگر كه در

وى وجود دارند هرگز آنرا لعب و لهو نتوان خواند.

پ س ظاهر شد كه امور مذكوره تمام داراى غايات مى‌باشند.

شرح فارسى:

توضيح‌

استدراك‌

بلى در افعالى كه مبدء مجّرد از فكر است غايت فكرى نيز منتفى است‌

ولى غايت مبادى ديگر موجود و مترتّب بر آنها است زيرا دليلى نداريم اگر غايت‌

مبدئى در فعلى بسبب انتفاء مبدئش منتفى بود غايات مبادى موجوده ديگر نيز معدوم‌

باشند فلذا بازى اطفال اگرچه نسبت به مبدء فكرى از لهو و لعب و افعال جزافى‌

شمرده مى‌شود لكن همين افعال بملاحظه مبادى ديگر مثل مبدء اقرب يا مبدء بعيد

داراى غايت مناسب با آنها است و در نتيجه بايد گ فت هيچ فعلى كه داراى مبدء يا

مبادى هست بدون غايت است.