خصّ، اى الخاصّ من كلّ واحد منها من حيث الخصوصيّة لواخذ فى‌

حدّ النّوع فهو، كما، يؤخذ، فى حدّ قوس دائرة، فيقال القوس قطعة من‌

الدّائرة و قد صرّحوا انّه من باب زيادة الحدّ على المحدود.

فالجسم و النّموّ، فى الانسان، قد تبدّلا، حتّى يبلغ بها التّبدّل الى ان‌

يصيرا امثالا و معنويّا فهما و غيرهما على وجه الخصوصيّة ليست ذاتيّة و

جزء، و، انّما، الجزء ما، اى قدر مشترك، فى، ضمن، اىّ فرد

حصلا.

ترجمه: پ س هر كدام از معانى جنسيّه و فصليّه بطور ابهام نه بنحو معيّن و مخصوص‌

در حقيقت نوع معتبر هستند مثلا:

در انسان جوهرى كه معتبر است اعمّ است از جوهر در مجرّد و مادّى يا

جسمى كه در آن اعتبار گ رديده اعمّ است از جسم طبيعى عنصرى و مثالى يا

حياتى كه در آن لازمست اعمّ است از حيات دنيوى و اخروى و بر همين قياس‌

است باقى امور معتبره در آن.

سپس در دنبال « خصّ » ميفرمايد:

مقصود از آن « خاصّ » است يعنى هر يك از معانى جنسيّه و فصليّه اگر در

حدّ و تعريف نوع اخذ شدند از حيث خصوصيّت مبهم ذكر مى‌گردند چ نان چ ه در

تعريف قوس دايره را آورده و بنحو ابهام مى‌گويند:

قوس قطعه‌اى است از دايره.

و حضرات تصريح كرده‌اند كه اين تعريف از باب زيادى حدّ بر محدود

است زيرا در تعريف قوس اگر همان قطعه آورده مى‌شد كفايت مى‌كرد پ س ذكر

« دايره » زائد بر مقدار حاجت است لا جرم آوردنش موجب آن شده كه حدّ زائد بر

محدود باشد.

سپس ميفرمايد:

پ س جسم و نموّ كه دو معناى جنسى هستند در انسان تبدّل پ يدا كرده تا

اينكه جسم عنصرى به مثالى و نمو ظاهرى و بدنى به نموّ معنوى مبدّل مى‌شوند، پ س‌