[جلد دوم]
مقدمه
بسم الله الرحمن الرحيم
متن: « 98، 97 »
إنّ الوجود رابط و رابطي
ثّمت نفسىّ فهاك و اضبط
لانّه في نفسه أولا و ما
في نفسه إمّا لنفسه سما
تجزيه و تركيب
انّ: از نواسخ و الوجود اسمش و « رابط و رابطى متعاطفين و خبر آن
مىباشند.
ثمّة: حرف عاطف.
نفسى: معطوف به خبر « انّ »
فهاك: اسم فعل بمعناى « خذ » و « فاء » جوابيّه است و تقدير « ان شئت
فهاك و اضبط» ميشود.
لام: بمعناى تعليل.
انّ: بفتح همزه، ضمير متّصل منصوب اسمش و « فى نفسه» متعلّق
باستقرّ خبرش ميباشد.
اولا: يعنى « اولا يكون فى نفسه»، معطوف به « فى نفسه».
واو: عاطفه.
ما: موصوله، معطوف بمحل « انّ » ، مبتداء.
فى نفسه: جارّ و مجرور، متعلّق باستقرّ، صله و عائد براى « ما » .