نصاب غلّات‌و مقدارى كه از آنها اخراج مى‌شود

نصاب غلّات دو هزار و هفتصد رطل عراقى مى‌باشد.

و بايد توجه داشت كه در زائد بر اين مقدار مطلقا زكات واجب است اگر چه مقدار اندك و ناچيز باشد.

و مقدارى كه از نصاب خارج مى‌شود يا عشر آن بوده و يا نصف عشر مى‌باشد.

در سه صورت عشر و در يك فرض نصف عشر را بايد اخراج نمود.

امّا سه صورت عشر عبارتند از:

الف: آنكه غلّات بطور « سيحا » [1] آبيارى شده باشند.

ب: آنكه بطور « بعلا » [2] مشروب شده باشند.

ج: آنكه بنحو « عذبا » [3] آب يارى شده باشند.

و امّا فرض نصف عشر:

و در صورتيكه به هيچيك از انحاء سه‌گانه آنرا آب يارى نكرده باشند مقدارى كه از انصاب بعنوان زكات اخراج بايد نمود نصف عشر مى‌باشد.

فرع‌

اگر غلّات بهر دو نحو (نحوه‌اى كه عشر آن را بايد اخراج كرد و نحوه‌اى كه نصف عشر را بايد داد) آب يارى شده باشند عدد هركدام كه بيشتر بود پس همان مناط و ملاك مى‌باشد و در صورت تساوى بايد سه ربع عشر نصاب را اخراج كرد.

[1] آنستكه غلّات از آبهاى جارى بر سطح زمين سيراب شوند.

[2] آنستكه آب از نزديك ريشه‌هاى درخت عبور كند و ريشه آنرا جذب نمايند.

[3] آنستكه باران‌هاى ديمى آنها را مشروب نمايند.