و برخى از فقهاء فرموده‌اند:

آنچه از پدر فوت شده قضاء آن بر ولى او واجب است چه نمازهاى فوت شده در مرض وفات و چه نمازهاى فوت شده ديگر.

البته احوط همين قول است.

ك: اگر از مكلف نمازهائى فوت شده باشد كه وى تعداد آنها را نداند بر او لازم است تفحّص كند تا به تعداد آنها آگاه شود و در صورتيكه به آن علم پيدا نكرد بنابر ظن بگذارد.

ل: اگر شخص به قضاء نمازى مشغول شد و در اثناء متوجه شد كه نماز سابق بر آن نيز از وى فوت شده لازم است به آن عدول كند و در صورتى كه محل عدول گذشته باشد همان را تمام كرده و پس از اتمام آن تنها نماز سابق را قضاء نمايد بدون اينكه اعاده نماز لاحق واجب باشد.

مسائل:

مسئله اوّل‌

مرحوم سيّد مرتضى و ابن جنيد و سلّار فرموده‌اند:

بر صاحبان عذر واجب است نماز را تا آخر وقت بتأخير بياندازند شايد عذرشان مرتفع شود.

ولى مرحوم شيخ طوسى فرموده:

صاحبان عذر مى‌توانند در اوّل وقت نمازشان را طبق وظيفه‌اى كه دارند بخوانند.

و اين نظريه اقرب به واقع است.