ج: تفضّل الصّديق بالزيارة

د: باع اخى لحم الغنم بسعر رخيص‌

ه: يحرّك الهواء الغصن‌

و: اشار المعلّم الى التلميذ

ز: انتصر المكافح بعمله‌

جواب‌

1- هنگامى كه هردو اسم مقصور و خوف اشتباه بوده يعنى معلوم نباشد كدام فاعل و كدام مفعول مى‌باشد واجب است اوّلى را فاعل و دوّمى را مفعول قرار دهيم مانند: ضرب موسى عيسى‌

2- بلى حذف فعل به تنهائى و حذفش با فاعل هردو جايز است مشروط به اينكه قرينه در بين باشد

3- نائب فاعل عبارت است از هر مفعولى كه فاعلش حذف شده و بجايآن مفعول قرار گرفته باشد مانند: ضرب عمرو (عمرو زده شد) اين مثال در اصل ضرب زيد عمرا بوده و پس از حذف فاعل يعنى « زيد » و مجهول نمودن فعل « عمرو » بجاى فاعل قرار گرفت و مرفوع شد.

4- امّا جواب از سؤال چهارم:

الف: ساعد عيسى يحيى، در اين مثال تقديم مفعول بر فاعل جايز نيست چون خوف از اشتباه مى‌باشد

ب: كلّم يحيى فتاة، در اين مثال تقديم مفعول بر فاعل جايز است.

ج: اتعبت الحمّى سعدى، در اين مثال تقديم مفعول بر فاعل جايز است.

د: اكرم صديقى اخى، در اين مثال تقديم مفعول بر فاعل جايز نيست.

ه: حملت الشجرة ثمارها، در اين مثال تقديم مفعول بر فاعل جايز است.

و: اكرمت سعدى يحيى، در اين مثال تقديم مفعول بر فاعل جايز است چون خوف از اشتباه نمى‌باشد.

5- جواب از سؤال پنجم:

الف: « اللّه » نائب فاعل است براى « ذكر » و « قلوب » فاعل است براى « وجلت » .