امر، مجرور به عن متعلق به « عتت » ، ظرف لغو، مضاف، ربّ، مضاف اليه، مضاف، ها، مضاف اليه، واو، عاطفه، رسله، مضاف و مضاف اليه، معطوف به « ربّها » ، فاء، عاطفه، حاسبناها، فعل و فاعل و مفعول، معطوف به « عتت » ، حسابا، مفعول مطلق نوعى، موصوف، شديدا، صفت براى « حسابا » ، واو، عاطفه، عذّبناها، فعل و فاعل و مفعول، معطوف به « حاسبناها » ، عذابا، مفعول مطلق نوعى موصوف، نكرا، صفت براى « عذابا » ، فاء، عاطفه، ذاقت، فعل و فاعل، معطوف به « عتت » ، وبال، مضاف، مفعول براى « ذاقت » ، امر، مضاف اليه، مضاف، ها، مضاف اليه، واو، حاليه، كان، از افعال ناقصه، عاقبة، اسم براى « كان » مضاف، امر، مضاف اليه، مضاف، ها، مضاف اليه، خسرا، خبر براى « كان » و جمله « كان عاقبة امرها خسرا» محلا منصوب است بنابر حاليّت.

سؤالات و تمرينات ص (247 و 246)

1- نون تأكيد چيست؟

2- نون تأكيد ثقليه چه وقت مفتوح و چه زمان مكسور مى‌شود؟

3- مواضعى كه جايز است نون تأكيد ملحق بشود كدام است؟

4- چه وقت واجب است نون تأكيد ملحق بشود؟ و براى چه ملحق مى‌شود؟

5- چه وقت واجب است قبل از نون تأكيد مضموم و چه وقت بايد مكسور گردد؟

6- براى چه قبل از نون تأكيد در تثنيه و جمع مؤنث مفتوح مى‌شود؟

7- نون تأكيد خفيفه بر چه داخل نشده و براى چه داخل نمى‌شود؟

8- از جملات زير افعالى كه مؤكّد به نون تأكيد هستند را استخراج كرده و سپس آنها را به اصلشان پيش از الحاق نون تأكيد برگردانيد.

الف: «ولئن لم يفعل مآ امره ليسجننّ و ليكونا من الصّاغرين» ( يوسف: 12- 32)

ب: «واتّقوا فتنة لا تصيبنّ الّذين ظلموا منكم خاصّة ...» ( ألأنفال: 8- 25)