و جواب اوّلى « فيقول ربّى ... » بوده و جواب دوّمى « فيقول ربّى اهانن ... » مى‌باشد و كلمه « كلّا » حرف ردع مى‌باشد

8- و امّا استخراج « امّا » و « كلّا » از سوره‌هاى مذكور و بيان معناى آن دو:

1- سوره نباء

آيه (4) كلّا سيعلمون‌ و آيه (5) ثم كلّا سيعلمون‌ ( كلّا) براى ردع مى‌باشد

2- سوره نازعات‌

آيه (37) فامّا من طغى‌ و آيه (40) و امّا من خاف مقام ربه ... ( امّا) حرف شرط بوده و جواب اوّلى‌ «فانالجحيم ...» و جواب دوّمى « فانّ الجنّة ... » مى‌باشد.

3- سوره مطففين‌

آيه (7) كلّا در آن حرف ردع مى‌باشند.

آيه (14) كلّا در آن حرف ردع مى‌باشدو « كلّا » در آيه (15) نيز حرف ردع مى‌باشد چنانچه در آيه (18) نيز « كلّا » براى ردع مى‌باشد

4- سوره انشقاق‌

آيه (7) امّا در آن براى تفصيل مجمل ما قبل است و نيز « امّا » در آيه (10) به همين معنا مى‌باشد

5- سوره علق‌

آيه (6) كلّا در آن حرف ردع مى‌باشد چنانچه كلّا در آيه (15) نيز به همين معنا است و همچنين كلّا در آيه (19) حرف ردع مى‌باشد

سوره تكاثر

« كلّا » در آيات (3) و (4) و (5) حرف ردع مى‌باشد

9- و امّا تركيب آيات مذكور:

الف: « أ » همزه استفهاميّه است كه در اينجا به معناى تقرير آمده يعنى حمل مخاطب بر اقرار به ما بعد نفى « لم يجدك» فعل مضارع مجزوم به « لم » ، فعل و فاعل و مفعول اوّل، يتيما، مفعول دوّم براى « لم يجد»، فاء، عاطفه، آوى، فعل و فاعل،