و: كلمه « لا » در «ولا الضّالين» زائده است‌

ز: كلمه « با » در « بكاهن » و « لا » در « و لا مجنون» زائده است‌

ح: كلمه « لا » در «فلااقسم» زائده است‌

ط: كلمه « ما » در « فانّما » زائده است.

7- و امّا استخراج حروف مصدريه از آيات مذكور:

الف: كلمه « انّ » در « انّهم » و « ما » در « كما » و « ان » در «انلن يبعث» حروف مصدريّه هستند

ب: كلمه « ما » در « مادمت » حرف مصدريه مى‌باشد

ج: كلمه « ما » در « ما تعلمون» به عقيده اشاعره حرف مصدرى است و رأى صواب خلاف آن است و « ما » حرف موصول مى‌باشد چنانچه در محلّش مقرّر است‌

د: كلمه « ان » در « ان يهديه» و « ان يضلّه» حرف مصدرى است.

ه: كلمه « ان » در « ان تصوموا» حرف مصدرى است.

و: كلمه « انّ » در « انّما » و « انّكم » حرف مصدرى است.

8- و امّا تركيب دو آيه مذكور:

الف: يا، حرف نداء، اهل، مناداى مضاف، منصوب، الكتاب، مضاف اليه، قد، حرف تحقيق، جائكم، فعل و مفعول، رسولنا، مضاف و مضاف اليه، فاعل براى « جائكم » ، يبيّن، فعل مضارع و ضمير مستتر در آن فاعلش مى‌باشد، حال از « رسولنا » محلّا منصوب است.

لكم، جار و مجرور، متعلّق به « يبيّن » ، ظرف لغو، على فترة، جار و مجرور متعلّق به « جائكم » ظرف لغو، من الرّسل، جار و مجرور، متعلّق به « فترة » ظرف لغو، ان، ناصبه، تقولوا فعل مضارع، منصوب به « ان » ، فعل و فاعل، در تأويل مصدر، مفعول له براى « جائكم » به تقدير « لام » قبل از « ان » و « لاء » نافيه بعد از آن و تقدير عبارت چنين است: قد جائكم رسولنا لئلّا تقولوا ما جاءنا الخ.