« قد » يا « حرف نفى» داخل شود مانند: علم ان سيكون منكم مرضى (خداوند مى‌داند كه بعضى از شما عنقريب بيمار خواهيد شد)

5- « كأنّ » براى تشبيه بوده و « لكنّ » براى استدراك (رفع توهم ناشى از كلام قبل) مى‌آيد.

« كأنّ » بعد از مخفّف شدن ملغا از عمل مى‌شود مانند: كان زيد الاسد چنانچه « لكنّ » نيز بعد از تخفيف عمل نمى‌كند مانند: ذهب زيد لكن عمرو عندنا

6- « ليت » براى تمنّى و « لعلّ » براى ترجّى و اميدوارى مى‌آيد، مثال ليت همچون: ليت زيدا قائم (كاش زيد ايستاده باشد) و مثال لعل همچون: لعلّ اللّه يحدث بعد ذلك امرا

7- و امّا استخراج حروف مشبهة بالفعل در آيات شريفه مذكور و ذكر معانى آنها و تعيين دو معمولشان:

الف: « لكنّ » براى استدراك بوده و « البرّ » اسمش و « من اتّقى» خبرش مى‌باشد « لعلّ » براى اميدوارى بوده « كم » اسمش و « تفلحون » خبرش مى‌باشد.

ب: « كانّ » براى تشبيه بوده و چون « ما » كافّه به آن ملحق شده عمل نكرده‌

ج: « ليت » براى اميدوارى است، ياء اسمش بوده و « كنت ترابا» خبرش مى‌باشد.

د: « كأنّ » براى تشبيه بوده، « هم » اسمش و « حمر » خبرش مى‌باشد

ه: « لكنّ » براى استدراك بوده و « المنافقين » اسمش و « لا يفقهون» خبرش مى‌باشد.

و: « لعلّ » براى اميدوارى است « السّاعة » اسمش بوده، « قريب » خبرش مى‌باشد.

8- و امّا استخراج حروف مشبهة بالفعلى كه مخفّفه بوده از آيات مذكور و تعيين معمولشان در صورت عمل كردن:

الف: « ان » مخفّف از « انّ » است و ضمير محذوف اسمش بوده و جمله « كانت‌