د: اتّخاذ (مصدر است و به فاعلش كه « كم » باشد اضافه شده و « العجل » مفعولش مى‌باشد، نوع آن مصدر ثلاثى مزيد از باب افتعال است.

ه: ابتغاء (مصدر است و به مفعولش كه « مرضات الله» باشد اضافه شده، نوع آن مصدر ثلاثى مزيد باب افتعال است).

و: اطعام (مصدر است و مفعولش « يتيما » است و فاعلش در آن مستتر مى‌باشد، نوع آن مصدر ثلاثى مزيد از باب افعال است.

ز: دعاء (مصدر است و به فاعلش كه ضمير متكلم باشد اضافه شده و مفعولش « شيئا » است كه حذف گرديده، نوع آن مصدر ثلاثى مجرّد است.

ح: ايلاف (مصدر است و به فاعلش كه « قريش » باشد اضافه شده، نوع آن مصدر ثلاثى مزيد از باب افعال است) ايلافهم (مصدر است و به فاعلش اضافه شده و « رحلّه ... » مفعول آن مى‌باشد

11- و امّا تبديل فعل‌هاى داخل پرانتز به مصدر:

الف: (العلم) حياة الاسلام و عماد الايمان‌

ب: (السّكوت) اثناء الدّرس لازم‌

ج: يجب على الطالب المتهجد:

الالتزام بالانضباط فى جميع الاحوال، الاستيذان عند السّؤال و التّحرّز من اكثار السّؤال، الحضور فى الصّفّ فى السّاعة المحدّدة، مباحثة الدّروس مع رفقائه‌

12- و امّا گذاردن كلمات مناسب مذكور در جاهاى خالى از جملات ذكر شده:

الف: مصاحبة الابرار توجب الشرف، ب: مصاحبة الاشرار توجب التلف‌

ج: حدّ العقل الانفصال عن الفانى و الاتّصال بالباقى.

13- و امّا تركيب دو جمله مذكور:

الف: ابلغ، اسم تفضيل، مضاف، مبتداء، العظات، مضاف اليه، النظر، خبر، الى، حرف جارّ، مصارع الاموات، مضاف و مضاف اليه، مضاف مجرور است به‌