يكى از اهل جنّ است:

يعنى: و قبر حرب در جائى است خالى از آب و گياه و نزد قبر وى هيچ قبرى نمى‌باشد.

حرب: اسم شخصى است.

و كلمه قفر: بمعناى خالى از آب و گياه است.

صاحب كتاب عجائب المخلوقات (زكريا بن محمد بن محمود القزوينى) در كتاب مزبور مى‌گويد:

نوعى از اجنّه هستند معروف به [هاتف‌] روزى يك نفر از اين طائفه بر سر حرب بن اميّه فريادى كشيد كه منجر به موت او شد و سپس آن جنّى اين بيت را انشاء كرد.

شاهد در بيت مزبور در مصراع دوّم است كه كلمات [قرب و قبر و قبر] بنحوى رديف هم قرار گرفته‌اند كه موجب ثقل شده و تلفّظ آنها دشوار گشته است لذا اين مصراع را اگر مكرر بخواهيم قرائت كنيم منجر به لكنت زبان مى‌شود.

مثال ديگر براى تنافر:

بيتى است از ابى تمام طائى كه مى‌گويد:

يعنى: آن مرد شخص بزرگ و كريمى است زيرا وقتى زبان به مدحش مى‌گشايم ستايش نموده‌ام او را در حاليكه مردم با من همراه هستند و زمانيكه سرزنش نمايمش سرزنشش كرده‌ام در حاليكه در اين فعل تنها هستم.