توسط [شين‌] نقطه‌دار كه خود از حروف مهموسة الرخوة است بين تاء كه از حروف مهموسة الشديدة بوده و بين زاء نقطه‌دارى كه از حروف مجهورة است مى‌باشد لذا اگر شاعر بجاى مستشزر، مستشرف مى‌گفت ثقل مذكور زائل مى‌شد.

ولى در اينكلام نظر و مناقشه است زيرا [راء] بدون نقطه نيز از حروف مجهوره محسوب مى‌شود.

شرح فارسى:

توضيح‌

شارح گويد: تنافر وصفى است در كلمه كه سبب سنگين اداء كردن آن مى‌شود مانند كلمه مستشزرات در بيتى كه از امرء القيس نقل شده و ما بين قبل از آن را با تمام بيت مورد استشهاد در اينجا مى‌آوريم:

شارح گويد: غدائره جمع غديره بمعناى ذوائب و گيسوانست و ضمير مجرورى بكلمه [فرع‌] در بيت قبلى راجعست.

مستشزرات بصيغه اسم فاعل يا بمعناى مرتفعات بوده و بمعناى مرفوعات مى‌باشد.

تضلّ بمعناى تغيب (پنهان مى‌شود).

عقاص جمع عقيصه و آن دسته‌اى از گيسوان است كه زنان با رمّان و نخ جمع نموده و در وسط سر قرار مى‌دهند.

مثنّى عبارتست از گيسوان بافته شده.