كه سكّاكى از آنها برئ و بركنار است و ما ترك ذكر آنها را اولى و بهتر دانستيم.

شرح فارسى:

توضيح‌

جواب شارح از اعتراضات مصنف‌

شارح در دفاع از سكّاكى مى‌گويد:

اعتراضات و انتقادات مصنّف در صورتيكه مقصود سكّاكى از استعاره بالكنايه اين باشد كه مشبّه را ذكر كنيم و مشبّه‌به را اراده نمائيم وارد است ولى وى استعاره بالكنايه را طور ديگر تفسير كرده و مى‌گويد:

استعاره بالكنايه آنست كه مشبّه را ذكر نموده و از باب مبالغه ادّعاء كنيم كه آن نيز يكى از افراد مشبّه‌به است مثلا در مثال: [رأيت اسدا يرمى‌] بگوئيم:

اسد دو فرد دارد: يكى اسد بيابانى كه فرد حقيقى آن است و ديگرى اسد خانگى يعنى رجل شجاع و آن نيز از باب ادّعا و مبالغه فرد اسد است كه اولى اگر رمى كند رمى تراب مى‌نمايد و دومى رمى رصاص و گلوله فلزّى و بهرحال يرمى بمعناى اسمش در هردو صادق است بنابراين در مثال [مخالب المنيّة نشبت بفلان‌] مقصود از منيّه همان موت است و به ادّعاء اينكه (منيّه) نيز از افراد سبع است چنگال را كه از خصائص سبع مى‌باشد براى آن نيز آورده‌ايم و طبق اين تقرير اشكالى به سكّاكى وارد نيامده و از ايرادات گذشته مستخلص است.

ايراد ديگر بر سكاكى‌

در شمار اعتراضات و ايراداتى كه مصنف بر سكّاكى دارد ايراد